HZ. MERYEM

Cebrail ruhu, külli aklı ve diriliği temsil eder (idrak). Hz. Meryem’in Cebrail’in üflemesi ile hamile kalışı, mübarek nefsinin ,safiye makamında(en yüksek nefs makamı, renksizlik) RUH olması demektir.

Peygamberin nefsidir Meryem, bakiredir. Meryem suresi 26. Ayette, Meryem susar. Hakaretler artar, Meryem susmaya devam eder. Ne zaman nefs susarsa, o zaman RUH konuşur. Meryem’in kucağındaki  İSA , ‘’Ben Allah’ın kuluyum. O bana kitabı verdi ve NEBİ yaptı.(Meryem suresi- 30) ‘’ diye bağırır.

İşte susan nefs ve konuşan Ruh olan Hz. Muhammed, Taif’te taşlandığında, Meryem (Nefs) ile razı olmuş ve Ruhullah olan vücuduyla kendine kötü muamele edenlere hayır dua etmiştir.

Allâh beşerin babası Adem’i, babasız olarak yarattı. Adem’in çocukları Kemâl cihetiyle İSA ile son buldu. Aynı şekilde o da babasızdır. Keza iş Muhammed (a.s) ile başladı, Muhammed -El Mehdi ile son buldu.

Meryem’in doğum sancıları tutunca hurma ağacına yöneldi.(Meryem- 22) Dert onu ağaca yöneltti ve kuru ağaç meyve verir oldu.Dert insana yol gösterir. Tasavvufta hurma sabrı temsil eder.

Peygamberin dayandığı hurma dalı da, dünya nimetlerini istemeyip, İnsan-ı Kâmil derecesine ulaşmayı dilemiştir.

Hz. İSA’nın mucizesi ölüyü diriltmektir. Yani ölü gibi gönülleri, nefsani arzulardan kurtarıp, Ruh ile diriltmesidir.