HZ. ÂDEM  VE HAVVA

ALLAH VARDI VE BAŞKA HİÇBİR ŞEY YOKTU. (AHADİYET)

ALLAH BİLİNMEK VE KENDİ GÜZELLİĞİNİ GÖRMEK İSTEDİ.

ALLAH KENDİNİ GÖREBİLMEK İÇİN ÂDEM’İ, ONUN KENDİNİ GÖREBİLMESİ İÇİN DE HAVVA’YI YARATTI.

ÂDEM AKL-I KÜLL (İLK AKIL) dür. AKL-I KÜLL POZİTİF OLDUĞU İÇİN HER POZİTİFİN İÇİNDE GİZLİ BİR NEGATİFLİK BULUNDUĞUNDAN, NEGATİF OLAN NEFS-İ KÜLL (yani HAVVA) , ÂDEM’İN İÇİNDE GİZLİDİR.

YANİ ZÂT’TA SIFAT GİZLİDİR. SIFAT’IN (HAVVA), ZÂT’IN(ÂDEM) İÇİNDEN ÇIKMASI  HAVVA’YI MEYDANA GETİRMİŞTİR.

YANİ AKL-I KÜLL’ÜN PASİF YANSIMASIYLA, NEFS-İ KÜLL (HAVVA)  MEYDANA GELMİŞTİR.

KAİNAT VE DÜNYA’DA POZİTİF VE NEGATİF DEVRENİN TAMAMLANMASIYLA DÖNER.

NESLİN DEVAMI İÇİNDE ERKEK(pozitif) VE DİŞİYE (negatif) İHTİYAÇ VARDIR.

ELEKTRİĞİN ORTAYA ÇIKMASI  DA POZİTİF (+) VE NEGATİF (-) DEVRELERİN VARLIĞINA İHTİYAÇ DUYAR.

BURADA ÂDEM MANA (zat), HAVVA İSE MADDEDİR (sıfat).

ÂDEM’İN CENNETTEN ATILMASININ SEBEBİ DE GÖZÜNÜ ZÂT’TAN AYIRIP SIFATA (havva’ya) ÇEVİRMESİDİR. SIFAT ZÂT’TAN (LÂTİF)  AYRILMIŞTIR VE ONUN DONMUŞ (KESİF) ŞEKLİDİR. ÇÜNKÜ HAVVA’YI ÂDEM DOĞURMUŞTUR VEYA HAVVA ÂDEM’İN İÇİNDEN ÇIKMIŞTIR (eğe kemiğinden).

ÂDEM’İN HAVVA’YA AŞIK OLMASI İLE GÖZÜ ZÂT’TAN AYRILMIŞTIR.

ÂDEM YASAK OLAN AĞACA YAKLAŞINCA BEŞERİYETLERİ ORTAYA ÇIKMIŞ VE ONLAR DA EDEP YERLERİNİ (beşeriyetlerini) İNCİR YAPRAĞI İLE ÖRTMÜŞLERDİR. ÇÜNKÜ CENNET’TE BEDEN YOKTUR. ÂDEM HAVVA’YA BAKARKEN SIFAT’TA ZÂT’I GÖREMEMİŞTİR. BU, ÇİÇEĞE BAKAN KİŞİNİN O  ÇİÇEKTE ALLAH’I GÖREMEMESİ GİBİDİR. BUNU GÖRMEYEN KİŞİ ZÂT’TAN UZAK DÜŞMÜŞ DEMEKTİR. ÇÜNKÜ SIFAT ZÂT’TAN AYRILAMAZ. ZÂT İSE CENNET’TİR. ZÂT’TAN UZAKLAŞMAK İSE  CENNET’TEN KOVULMAKTIR. KESRET’TE(çoklukta) VAHDET’İ(birliği), VAHDET’TE KESRET’İ GÖREMEMEKTİR.

ÂDEM’İN VÜCUDU KÂİNAT,

KÂİNAT’IN ÖZÜ AKL-I KÜLL(ilk akıl),

AKL-I KÜLL’ÜN YANSIMASI İSE NEFS-İ KÜLL’DÜR.

NEFS-İ KÜLL (SIFAT, KADIN, NEFS), AKL-I KÜLL’ÜN (ZÂT, ERKEK, İLK AKIL) İÇİNDE GİZLİDİR.

 İNSAN DEDİĞİNDE BU İKİSİ DE BİRLİKTEDİR.