İSTÎDAT - (KABİLİYET)

CENÂB-I HAK, RUHLARI DÜNYAYA GÖNDERMEDEN EVVEL ONLARA, ‘’ben sizin Rab’biniz değilmiyim?’’ DİYE SORDUĞU ZAMAN HER BİRİ, İSTİDAT VE GÖRÜŞÜNE DAYANARAK: ‘’Beli’’ YANİ RAB’BİMİZSİN, DEDİ. AMA HAKK’IN, HANGİ İSMİNİ GÖRDÜYSE, DÜNYADA DA ONA İNANDI VE BU İNANDIĞI İSMİN PEŞİNDE YÜRÜDÜ. Bu sebeple ALLAH’ın, ‘’HADİ’’,  yol gösteren ismine ‘’beli’’ diyen, hidayet yoluna gitti. ‘’MUDİL’’ ismini gören dalâlette kaldı.

İŞTE RUHLAR YARATILDIKLARI  VAKİT, ALLAH KENDİ NURUNDAN ÜZERLERİNE SAÇTI. YANİ  İLÂHİ FEYZİNDEN ÜZERLERİNE SERPTİ. O FEYZİ KABULE İSTİDATLI OLANLAR VE KABUL EDENLER, KÂMİL İNSANIN RÛHUNA MENSUP OLANLARDIR Kİ, MÂNA SAHİBİ BUNLARDIR.

İLİM, İSTİDAT VE İRFAN, SENİN RUHUNDA MEVCUTTUR. FAKAT BURADA YONTULACAKSIN Kİ,  ‘’CEVHERİN’’ MEYDANA ÇIKSIN. Hz. MUHAMMED’E DAHİ PEYGAMBERLİK KIRK YAŞINDA GELDİ. BU DURUM PEYGAMBERİN MEVCUDUNDA VAR OLMASINA RAĞMEN, ZÛHURU ZAMANA BAĞLIYDI.   ÇÜNKÜ BİR KAYISI ÇEKİRDEĞİNİN DAHİ KAYISI OLARAK ORTAYA ÇIKMASI İÇİN ZAMANA İHTİYAÇ VARDIR.

İSTİDAT, BİZİM AYAN-I SABİTEMİZ, YANİ ÖZ’ÜMÜZDÜR. EZEL HÜKMÜDÜR.

TECELLİ DE HERKESİN İSTİDAT VE KABİLİYETİNE, YANİ KAB’INA GÖREDİR. BU KAB’LARDAN, BİR FİNCANIN, BİR BARDAĞIN ÜZERİNDEN DERYAYI GEÇİRSEN, İHTİYACI KADAR ALIR VE HÂL DİLİYLE DOLDUM DER. GERİ KALAN AKIP GİDER.

BU NEDENLE HALLAC-I MANSUR, KABI DOLUNCA ‘’enel hakk’’ DEMİŞ,

PEYGAMBERİMİZ İSE ‘’ ya Rab’bim seni hakkı ile bilemedik’’ DİYEREK KABININ GENİŞLİĞİNİ GÖSTERMİŞTİR.

DÜNYADA HER KULUN ALLAH’A VARIŞI DA İSTİDADINA GÖREDİR.

KİMİ TAAT VE İBADET İLE, KİMİ SIKINTI VE ZORLUKLARA KATLANARAK, KİMİ İSE ‘’AŞK’’ İLE YOL ALIR.

İŞTE O KABİLİYET VE İSTİDAT, O KİMSENİN SIRAT-I MÜSTAKİMİDİR.(doğru yolu)

GÜNEŞ HER TARAFA AKSEDER. GÜNEŞİN ISISIYLA MEZBELENİN DE, GÜLÜN DE KOKUSU ORTAYA ÇIKAR. GÜNEŞ AYNI GÜNEŞTİR.ANCAK O HER ŞEYİN İSTİDADINI ORTAYA ÇIKARIR.

NİSAN YAĞMURU, İSTİRİDYENİN AĞZINA DÜŞÜNCE İNCİ, YILANIN AĞZINA DÜŞÜNCE ZEHİR OLUR.

SOHBETTEN İSTİFADE DE İSTİDADA GÖREDİR.

BİR SALİK, YARADILIŞINDAN GELEN İSTİDADININ GEREKTİRDİĞİ MERTEBEYE ÇIKINCA, MİRACINI YAPMIŞ DEMEKTİR.

BİNAENALEYH HERKESE İSTİDADINA GÖRE BİR ROL VERİLMİŞ VE HERKES MEMUR OLDUĞU İŞİN YAPILMASI İÇİN VAZİFELİ KILINMIŞTIR.

İSTÎDAT, EN GİZLİ DUADIR.

DUA VE İSTEK DE ALLAH’IN KULUN GÖNLÜNE KENDİSİ İLE İLİŞKİ KURMASI İÇİN YERLEŞTİRDİĞİ ŞEYDEN BAŞKA BİRŞEY DEĞİLDİR. ÖYLEYSE BURADA DUA’NIN VEYA ISRARIN İSTEĞİN OLMASINDA HİÇ BİR ROLÜ YOKTUR.

DUA ZÂT-I  İLÂHİ İLE İLİŞKİ KURMAKTAN BAŞKA BİR ŞEY DEĞİLDİR.

KUL ALLAH’IN LUTFU OLAN İSTEMEYİ, EZELİ İSTİDADINA GÖRE YAPTIĞINDAN, BU İSTEK HAKK’TIR. YANİ ‘’şaki’’ AYAN-I SABİTESİNDEKİ ŞEKAVETİ ORTAYA ÇIKARACAK , ‘’said’’ İSE SAİD’LİĞİNİ AŞİKAR EDECEK ŞEKİLDE İSTEKTE BULUNUR.

ARİF İSE İSTEMEZ, ÇÜNKÜ O, HER AN ALLAH’I İLE VE ONUN TECELLİ ETTİĞİ GÖNLÜNDEKİ ZÛHURATLA MEŞGULDÜR. BU DA HER AN DEĞİŞTİĞİ İÇİN ‘’ o her an yeni bir oluştadır. Rahman suresi- 29’’ BU DEĞİŞİMİN İDRAK AN’INA VAKİT DENİR. ‘’mümin vaktin çocuğudur’’ SÖZÜNÜN ANLAMI DA BUDUR.

MÜMİNLERİN DUA’SI ALLAH’IN ‘’dua edin icabet edeyim Mü’min suresi- 60’’  AYETİNE UYMAK İÇİNDİR.

LEVH-İ MAHFUZ’UN İÇİNDE KİMSENİN BİLMEDİĞİ MUALLAK BİR BÖLÜM VARDIR Kİ, ALLAH BUNU ‘’bazen sevdiğimin gizli hazinemden almasına izin veririm’’ SÖZÜYLE ORTAYA ÇIKARIR.

BİR KİMSE, ALLAH’TAN HERHANGİ BİR ŞEYİ TALEP ETTİĞİ ZAMAN, TAMAMEN KENDİ İSTİDADININ HÜKMÜ ALTINDA BULUNUR. TALEBİNİN SONUCU OLARAK ELDE ETTİĞİNİDE, YİNE ONUN İSTİDADI BELİRLER. HATTA ONUN HANGİ TALEPTE BULUNACAĞINI DA İSTİDADI BELİRLEMEKTEDİR.

HAREKER TARZIMIZI İSTİDADIMIZA GÖRE SEÇME KABİLİYETİNE CÜZZİ İRADE DENİR.

KADER’DE, LEVH-İ MAHFUZUMUZDA  YAZILI HÜKMÜN, İSTİDADIMIZA GÖRE YAŞANMA ŞEKLİDİR.

HZ. MEVLANA’NIN DEDİĞİ GİBİ; HAYAT BİR SATRANÇ OYUNUDUR. KURALLARI,  OYUNCULARI VE SONUCU BELLİDİR. BU OYUNDA BİZE DÜŞEN OYUNDAN ZEVK ALARAK OYNAMAKTIR.